سینا سلمان: توله گیاهی است که در اطراف شوشتر وخصوصا در اراضی غیر مزروع می روید. رویش آن زیاد وحدود40 تا60 سانتیمتر رشد می کند ونام علمی و فارسی آن پنیرک است. توله حاوی موسیلاژ (لعاب نباتی) و ویتامین های A-B-C است، ضد سرفه و مرهم سینه است، خاصیت مسهل ونرم کننده دارد و جو شانده ی آن برای عفونت های مثانه و اسهال خونی و سرفه های شدید مفید و ماثر است. در آشپزی شوشتری چندین نوع غذا ازآن تهیه می شود.خیلی ها توله به صورت معمولی و متداول خرد می کنندوسپس آن را با سیر فراوان، پیاز، ترشی ناردون و... سرخ کرده وتفت می دهند و با نام حمیس توله مورد استفاده قرارمی دهند. این غذا در زمان قدیم معمولا با نان تیری محلی و به همراه ماست شیرین وماست موسیر به عنوان یک عصرانه مقوی استفاده می شد. برخی دیگر نیز توله را شستشو می دهند، خرد می کنند و بعد آب پز کرده و به آن سیر(که معمولا پوست آن را جدا می کنند) و فلفل شاخ بزی استفاده می کنند. یک غذای دیگر که از توله به دست می آید،آش توله است که بجای سبزیجات معطر در آن فقط توله استفاده می شود. همچنین غذای دیگر پلو توله است که باز هم بجای سبزیجات مرسوم مورد استفاده در آن از توله استفاده می شود و بسیار مقوی است و طبع گرم مزاجی دارد. در کتاب های ابوعلی سینا خوردن هفت مرتبه توله در سال به دلیل اینکه بهترین داروی معده است، تاکید شده چرا که پرزهای موجود در معده را شستشو می دهد.

این غذا را ما برای اولین بار در رستوران موزه مستوفی در معرض دید و استفاده مراجعه کنندگان قراردادیم و در کنار توله محلی شوشتر، ماست گاومیش محلی را نیز ارائه می کنیم. که طبق نظر سنجی های صورت گرفته تا به حال تمامی میهمانان رستوران موزه مستوفی از طعم این غذا رضایت کامل داشته اند.